Ο αιώνας των Παθών.

Αυτήν την εβδομάδα των Παθών δε μπορούσα να μην σκεφτώ τα «πάθη» που μας περιμένουν στο μέλλον από τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής. Και πιο ουσιαστικό φυσικά, τα πάθη που θα περάσουν τα παιδιά μας, εξ αιτίας αυτής της απίστευτης ανατροπής του κλίματος, με ευθύνη μας. Τα δεκάδες επιστημονικά άρθρα που περνάνε μπροστά μου κάθε μέρα, δεν αφήνουν απολύτως κανένα περιθώριο για αμφιβολία για την συνέχιση της εξέλιξης της κλιματικής αλλαγής και τις καταστροφές που θα την συνοδέψουν, αν δεν αντιδράσουμε. Μάλιστα, αυτό που χαρακτηρίζει τις επιστημονικές μελέτες και έρευνες είναι ότι σχεδόν πάντοτε κρατούν μια συντηρητική θεώρηση των στοιχείων και ουσιαστικά καταλήγουν να «υποτιμούν» τις συνέπειες στα συμπεράσματα τους. Και γι αυτό, συνήθως, όταν κυκλοφορεί μια νέα μελέτη, καταλήγει να συμπεραίνει πως είχαν υποτιμηθεί τα στοιχεία μέχρι τότε. Πραγματικά το «ο αιώνας των Παθών» θα είναι πολύ μικρό για να περιγράψει τα νέα δεδομένα για την ανθρωπότητα.

Αυτό που με τρελαίνει, όμως, δεν είναι τα δεινά που θα υποστούμε εμείς και ακόμη περισσότερο οι επόμενες γενιές. Με τρελαίνει ότι το γνωρίζουμε, το έχουμε αποδείξει και έχουμε και τις λύσεις στα χέρια μας και όμως δεν κάνουμε αυτό που πρέπει να κάνουμε. Αντίθετα καθυστερούμε εξ αιτίας αστήρικτων και ατεκμηρίωτων προφάσεων και δικαιολογιών. Και αυτό πολλαπλασιάζεται από το γεγονός πως ζούμε σε μια εποχή έντονου λαϊκισμού (μέσα κι έξω) και οι επικλήσεις στο θυμικό της κοινής γνώμης έχουν μεγαλύτερη απήχηση και επιτυχία από τις επικλήσεις στη λογική της.

Και ειλικρινά πλέον δεν έχει καμία σημασία αν οι προθέσεις είναι ιδιοτελείς ή όχι, μια και το αποτέλεσμα είναι το ίδιο: καθυστέρηση στη λήψη των απαραίτητων μέτρων αντιμετώπισης, προσαρμογής και αποφυγής της χειρότερης κλιματικής αλλαγής.

Όποιος ενδιαφέρεται να μάθει την επιστημονική αλήθεια και να καταλάβει δεν έχει παρά να διαβάσει μια και τα πάντα είναι διαθέσιμα στις μέρες μας. Και φυσικά να αξιολογήσει και τα κλιματικά φαινόμενα που εξελίσσονται γύρω μας καθημερινά πια, τις δεκάδες κλιματικές καταστροφές σε κάθε γωνιά του πλανήτη.

Ήδη σε πολλές περιοχές του πλανήτη οι πρώτοι συνάνθρωποι μας νιώθουν την οργή της καταστροφικής κλιματικής αλλαγής. Σε χώρες, όπως τα μικρά νησάκια του Ειρηνικού που επί αιώνες ζουν σε πλήρη αρμονία με το περιβάλλον, οι κάτοικοι τώρα εκδιώκονται από τις εστίες τους, χωρίς να έχουν κάνει τίποτε κακό και χωρίς πολλές φορές να καταλαβαίνουν το γιατί. Γι αυτούς η κλιματική αλλαγή δεν είναι μια απειλή. Είναι μια πραγματικότητα που συμβαίνει τώρα και θα χειροτερέψει.

Τα πρώτα θύματα της κλιματικής αλλαγής είναι και τα πιο αθώα. Αλλά, εξ ορισμού, όλα τα θύματα της κλιματικής αλλαγή είναι αθώα, γιατί (και) η κλιματική αλλαγή έχει ταξικό πρόσημο. Οι πιο φτωχές τάξεις σε κάθε χώρα και οι πιο φτωχές χώρες, εκ των πραγμάτων, είναι οι πλέον ανυπεράσπιστες στην δύναμη και οργή των κλιματικών φαινομένων. Και προφανώς είναι οι πιο αθώες γιατί δεν έχουν συμβάλει ή έχουν συμβάλει ελάχιστα και σίγουρα όχι συνειδητά στη δημιουργία του φαινομένου της κλιµατικής αλλαγής.

Αν, παρ’ όλα αυτά, κάποιοι συνεχίζουν να διαλέγουν να πιστεύουν σε θεωρίες συνωμοσίας και να υιοθετούν θεωρίες τύπου Τραμπ, ότι, δηλαδή, η κλιματική αλλαγή είναι μια «κινέζικη απάτη», τότε σίγουρα δεν θα πειστούν ποτέ. Μένει οι υπόλοιποι να αναλάβουμε τις ευθύνες μας και να μην επιτρέψουμε σε αρνητές της πραγματικότητας να επιβάλουν την δική τους κλιματική πολιτική. Γιατί θύματα αυτής της πολιτικής θα είναι βέβαια αυτοί οι ίδιοι και κακό του κεφαλιού τους, αλλά θα είμαστε κι εμείς και οι απόγονοι μας. Έχουμε λοιπόν ευθύνη και δικαίωμα αυτοπροστασίας και  αυτοάμυνας. Δεν φτάνει να συμφωνούμε από την (προσωρινή) ασφάλεια του καναπέ μας. Πρέπει να ενισχύσουμε τις φωνές και τις προσπάθειες που οδηγούν σε αντιμετώπιση του μεγαλύτερου κινδύνου της ανθρωπότητας και να δυναμώσουμε τη δική μας παρουσία και προσπάθεια. Τα χρονικά περιθώρια είναι πάρα, μα πάρα πολύ στενά. Όπως είχε πει και ο Ομπάμα «με την κλιματική αλλαγή υπάρχει και η περίπτωση να είναι (η αντίδραση μας) πολύ αργά».

Στο χέρι μας είναι να μην φτάσουμε εκεί.

 

Χρόνια πολλά

Γιάννης Τσιπουρίδης

Διευθυντής Έκδοσης

8 Απριλίου 2018