ΑΠΕ: Πρώτο βήμα για τη θέσπιση των ευέλικτων όρων σύνδεσης – Στο ΥΠΕΝ η εισήγηση του ΑΔΜΗΕ

Άνοιξε ο δρόμος για τη θέσπιση του πλαισίου για τους ευέλικτους όρους σύνδεσης, με την ολοκλήρωση από τον ΑΔΜΗΕ της σχετικής εισήγησης προς το ΥΠΕΝ. Η εισήγηση βρίσκεται ήδη στα χέρια του ΥΠΕΝ, αποτελώντας το εφαλτήριο για τη νομοθέτηση της νέας «φόρμουλας» κατακύρωσης ηλεκτρικού «χώρου» από νέες μονάδες ΑΠΕ. 

Όπως έχει γράψει το energypress, πρόθεση της προηγούμενης πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΕΝ ήταν το νέο πλαίσιο να καθιερωθεί μέσω του ερανιστικού σχεδίου νόμου που θα κατατίθετο στη Βουλή τον προηγούμενο χειμώνα. Το χρονοδιάγραμμα της νέας ηγεσίας του υπουργείου προβλέπει πως το ερανιστικό νομοσχέδιο θα «οδεύσει» στο Κοινοβούλιο το φθινόπωρο, μετά το σχέδιο νόμου για τη μεταφορά και αποθήκευση CO2 (CCS). 

Υπενθυμίζεται ότι η προσφορά ευέλικτων όρων σύνδεσης προβλέπεται από την αναθεώρηση της Οδηγίας 2019/944. Παράλληλα, πρόκειται για ένα εργαλείο το οποίο θα επιτρέψει τη βέλτιστη αξιοποίηση του συστήματος μεταφοράς, καθώς θα δώσει τη δυνατότητα για εγκατάσταση σταθμών ΑΠΕ σε μία γεωγραφική ζώνη, «προϋπολογίζοντας» επί της ουσίας τα έργα που προγραμματίζονται να πραγματοποιηθούν τοπικά από τον ΑΔΜΗΕ, για την αύξηση του διαθέσιμου ηλεκτρικού «χώρου». 

Αυτό σημαίνει πως, με το νέο καθεστώς πρόσβασης στο δίκτυο, οι υποψήφιοι νέοι σταθμοί δεν θα έχουν εγγύηση απορρόφησης για την πλήρη αλλά για ένα ποσοστό της παραγωγής τους. Επομένως, ο Διαχειριστής θα μπορεί να επιβάλλει λειτουργικούς περιορισμούς. Αν ωστόσο οι περιορισμοί αυτοί ξεπεράσουν την εγγυημένη απορρόφηση, τότε θα προβλέπεται αποζημίωση των μονάδων ΑΠΕ. 

Οι περιορισμοί θα αίρονται στην πορεία, με την αναβάθμιση του δικτύου. Ωστόσο, η λύση των ευέλικτων προσφορών σύνδεσης είναι πιθανό να εφαρμόζεται σαν μόνιμο μέτρο, αν αποδειχθεί ότι αυτή είναι πιο αποδοτική από τα έργα αναβάθμισης. Παράλληλα, το πλαίσιο θα δίνει τη δυνατότητα διαφοροποίησης της μέγιστης ισχύος έγχυσης σε διαφορετικές χρονικές περιόδους. 

Για τον υπολογισμό της εγγυημένης απορρόφησης, δεν θα υπάρξει μία γενική μεθοδολογία για όλο το διασυνδεδεμένο σύστημα, αλλά ο Διαχειριστής θα διενεργήσει μελέτες ανά περιοχή, από τις οποίες θα προσδιοριστούν οι δυνατότητες λειτουργίας νέων έργων σε κάθε μία. Για αυτό τον προσδιορισμό, θα λαμβάνονται υπόψη τόσο τα εν λειτουργία έργα, όσο και οι μονάδες που έχουν ήδη λάβει Οριστικούς Όρους Σύνδεσης. 

Όπως είναι φυσικό, οι μελέτες θα επαναλαμβάνονται σε τακτά χρονικά διαστήματα, ώστε να επικαιροποιούνται τα στοιχεία σχετικά με κάθε περιοχή. Κι αυτό όσο περισσότερα έργα τίθενται σε λειτουργία, ή λαμβάνουν ΟΠΣ, τόσο θα περιορίζονται τα περιθώρια για εγγυημένη απορρόφηση της παραγωγής, τουλάχιστον σε πρώτη φάση.