WindEurope: Συστάσεις σε 5 άξονες για τις αναγκαίες πολιτικές ενίσχυσης των ηλεκτρικών δικτύων
Αποφασιστικά μέτρα για την ενίσχυση των δικτύων, προκειμένου να ανταποκριθούν στην αύξηση της ζήτησης και την σύνδεση περισσότερων ΑΠΕ, καλείται να λάβει η ΕΕ, σύμφωνα με όσα τονίζει η WindEurope.
Όπως αναφέρει μεταξύ άλλων ο Σύνδεσμος, ο προϋπολογισμός για την περίοδο 2028-2034 που κατέθεσε η Κομισιόν δίνει ιδιαίτερη σημασία στην επέκταση και βελτιστοποίηση των υποδομών ηλεκτρικής ενέργειας της ΕΕ, διαθέτοντας 67 δισ. ευρώ από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανταγωνιστικότητας για τη στήριξη των υποδομών εξηλεκτρισμού και αυξάνοντας τη χρηματοδότηση από το CEF σε περίπου 30 δισ. ευρώ.
Σχεδιασμός των δικτύων: Θα πρέπει να σχεδιάζονται με μια από τα πάνω προς τα κάτω ή περιφερειακή προσέγγιση, αντί για την αντίθετη λογική που ακολουθείται έως τώρα στα δεκαετή προγράμματα ανάπτυξης TYNDP. Να διασφαλίζει την επίτευξη των ευρωπαϊκών και εθνικών στόχων και την αποτελεσματική εμπλοκή των επιμέρους διαχειριστών.
Αδειοδότηση: Οι νέες γραμμές ενδέχεται να χρειαστούν περισσότερο από μια δεκαετία για να λάβουν έγκριση, καθώς η αδειοδότηση επιβραδύνεται από πολύπλοκες και ασυνεπείς διαδικασίες. Η Ευρώπη χρειάζεται ταχεία και ομοιόμορφη εφαρμογή των κανόνων χορήγησης αδειών. Οι υποδομές του δικτύου θα πρέπει να αποτελούν ζήτημα υπέρτερου δημοσίου συμφέροντος, με ταχύτατες διαδικασίες.
Πρόσβαση στο δίκτυο: Αποτελεί το μεγαλύτερο εμπόδιο για την ανάπτυξη έργων ΑΠΕ. Το μοντέλο first-come, first-served επιτρέπει σε σχέδια κερδοσκοπικού χαρακτήρα να εκτοπίζουν ώριμα έργα, γεγονός που οδηγεί σε κορεσμό του δικτύου και σε ένα μη ισορροπημένο ενεργειακό μείγμα. Χρειάζεται ένα πιο έξυπνο σύστημα για την ιεράρχηση των έργων που αξιοποιούν στο έπακρο τη σύνδεσή τους στο δίκτυο ή που συμβάλλουν στην ταχύτερη ολοκλήρωση του συστήματος.
Χρηματοδότηση: Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εκτιμά ότι μέχρι το 2030 πρέπει να κινητοποιηθούν 584 δισ. ευρώ για επενδύσεις στο δίκτυο. Αυτό αποτελεί πρόκληση, ιδίως δεδομένου ότι το μεγαλύτερο μερίδιο θα αφορά τα εθνικά δίκτυα που θα χρηματοδοτούνται μέσω των ταριφών που πληρώνουν οι χρήστες. Τα σημερινά εργαλεία χρηματοδότησης συχνά είναι ελλιπή ιδίως για τα δίκτυα διανομής. Οι κυβερνήσεις θα πρέπει να εξετάσουν μέσα όπως πράσινα ομόλογα, κρατικές εγγυήσεις ή στοχευμένη στήριξη για τους διαχειριστές διανομής, ώστε να διασφαλιστεί η οικονομική προσιτότητα για τους τελικούς χρήστες.
Ευελιξία: Οι περικοπές των αιολικών αυξάνονται λόγω της περιορισμένης χωρητικότητας και ευελιξίας του δικτύου. Ωστόσο, η διαφάνεια όσον αφορά τον όγκο και το κόστος αυτών των περικοπών παραμένει ανεπαρκής και η αποζημίωση είναι ανομοιογενής στα κράτη μέλη, ακόμη και όταν ο κανονισμός της ΕΕ την επιβάλλει. Αυτό υπονομεύει την εμπιστοσύνη των επενδυτών και επιβραδύνει περαιτέρω την ανάπτυξη. Η απόκριση ζήτησης, οι μπαταρίες και οι υβριδικοί σταθμοί θα πρέπει να αποτελέσουν βασικό μέρος του σχεδιασμού.
