Πρεμιέρα από Τατόι κάνουν τα πρώτα έργα υπογειοποίησης μικρού τμήματος του εναέριου δικτύου του ΔΕΔΔΗΕ - Ποιές περιοχές ακολουθούν.

Ένα εξαιρετικά επικίνδυνο για την πρόκληση πυρκαγιών σημείο, το Τατόι, επέλεξε ο ΔΕΔΔΗΕ για να βάλει μπροστά το πρόγραμμα υπογειοποίησης τμήματος του εναέριου δικτύου του.

Το μικρό σκέλος, μήκους περίπου 3 χιλιομέτρων επί της Λεωφόρου Τατοΐου, από την είσοδο των πρώην βασιλικών κτημάτων έως την οδό Αγ. Αντωνίου στο Δ. Αχαρνών, το οποίο επισκέπτονται σήμερα το πρωί ο υπ. ΠΕΝ Κ.Σκρέκας και ο επικεφαλής της επιχείρησης Αν.Μάνος για να επιβλέψουν την έναρξη των εργασιών, δεν επελέγη τυχαία.

Βρίσκεται στην κορυφή της λίστας με τις πιο επικίνδυνες περιοχές στις οποίες πρέπει, κατά προτεραιότητα, να προχωρήσει η υπογειοποίηση των εναέριων καλωδίων, σύμφωνα με μελέτη που παρέλαβε πρόσφατα ο ΔΕΔΔΗΕ. Κι αυτό, καθώς αποτελούν μόνιμη εστία κινδύνου για την πρόκληση είτε πυρκαγιών καθώς τα καλώδια διέρχονται μέσα από υψηλή βλάστηση, είτε ζημιών και διακοπών ηλεκτροδότησης από ακραία καιρικά φαινόμενα, όπως οι έντονες χιονοπτώσεις λόγω «Μήδειας» τον περασμένο Φεβρουάριο, όταν πολλές περιοχές της Αττικής υπέστησαν πολυήμερα μπλακ άουτ.

«Από τον Ιούνιο που μας έρχεται θα ξεκινήσουν οι μπουλντόζες σε περιοχές που θα είναι σε προτεραιότητα για να σκάβουμε και να υπογειοποιούμε καλώδια. Τέτοια είναι το Τατόι. Μία ακόμα από αυτές τις περιοχές θα είναι και το Πάρκο Τρίτση, όπου εκεί οι γραμμές μεταφοράς μέσης τάσης που διέρχονται μέσα από το Πάρκο είναι δύο χιλιόμετρα περίπου και ένα χιλιόμετρο είναι η χαμηλή τάση. Άρα, είναι γραμμές τις οποίες θα υπογειοποιήσουμε γρήγορα», είχε δηλώσει πρόσφατα ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Κώστας Σκρέκας απαντώντας σε ερώτηση βουλευτού για το project του ΔΕΔΔΗΕ.

Ένα project που ξεκινά σήμερα σε τμήμα μήκους 3,1 χιλιομέτρων στο Τατόι, θα συνεχιστεί με το Πάρκο Τρίτση και εν συνεχεία θα συμπεριλάβει δασικές περιοχές από τις οποίες διέρχονται γραμμές μέσης τάσης, (δρυμός Πάρνηθας και βουνά Εύβοιας), οικισμούς και σημεία πόλεων, όπως για παράδειγμα η Βόρεια Αττική και σημεία στην Εύβοια, με πυκνή βλάστηση όπου το δίκτυο είναι ευάλωτο σε ακραία καιρικά φαινόμενα, (χιονοπτώσεις), καθώς επίσης σημεία με παραδοσιακούς και ελκυστικούς στον τουρισμό προορισμούς, όπως σε νησιά του Αιγαίου και του Ιονίου.

Τα διαθέσιμα κεφάλαια δεν είναι πολλά. Χαρακτηριστική είναι η αναφορά που έχει συμπεριληφθεί στο Εθνικό Σχέδιο Ανάκαμψης που θα σταλεί σύντομα στις Βρυξέλλες, όπου για την υπογειοποίηση και θωράκιση του δικτύου διανομής ηλεκτρικής ενέργειας σε αστικές περιοχές έναντι ακραίων καιρικών φαινομένων, προβλέπεται επιδότηση ύψους 60 εκατ. ευρώ. Στόχος, όπως αναφέρει, το κείμενο του σχεδίου, να βελτιωθεί η ανθεκτικότητα του δικτύου, η ποιότητα ζωής και η τουριστική ανάπτυξη.

Τα ασύλληπτα κόστη

Είναι προφανές ότι η υπογειοποίηση του συνολικού μήκους των εναέριων καλωδίων του ΔΕΔΔΗΕ, δηλαδή και των περίπου 200.000 χιλιομέτρων (ένα πολύ μικρό τμήμα του δικτύου έχει ήδη υπογειοποιηθεί), ώστε να ξεμπερδέψουμε δια παντός με τον κίνδυνο των μπλακ άουτ, θα συνεπάγονταν ένα ασύλληπτο κόστος.

Σύμφωνα με υπολογισμούς, θα χρειαζόταν ένα μικρό ΕΣΠΑ, δηλαδή κονδύλια κοντά στα 18 δισ ευρώ, γεγονός που καθιστά εξαρχής το εγχείρημα ανέφικτο, καθώς θα μεταφραζόταν σε ένα ετήσιο κόστος 2 δισ ευρώ. Κεφάλαια, τα οποία θα έπρεπε να βρεθούν μέσω προϋπολογισμού, κυρίως όμως θα έπρεπε να τα επωμιστούν οι ίδιοι οι καταναλωτές, κάτι που θα ήταν άκρως απαγορευτικό.

Μικρά ωστόσο τμήματα του δικτύου, της τάξης των 2.000-3.000 χιλιομέτρων, εκεί όπου διαχρονικά παρατηρούνται τα μεγαλύτερα προβλήματα, θα μπορούσαν να υπογειοποιηθούν, παρ' ότι και εδώ το κόστος εκτιμάται ότι ξεπερνά τα 200 εκατ ευρώ.

Σε αυτή την λογική εντάσσεται και η ανάθεση μελέτης στην οποία προχώρησε προ μηνών ο ΔΕΔΔΗΕ για περιοχές όπου τα ηλεκτρικά δίκτυα είναι άμεση ανάγκη να υπογειοποιηθούν κατά προτεραιότητα. Σήμερα η κατασκευή ενός χιλιομέτρου δικτύου μέσης τάσης στο εναέριο δίκτυο στοιχίζει 30.000 ευρώ. Αν αυτό γίνει υπόγειο, τότε το κόστος εκτινάσσεται στα 100.000 ευρώ. Αντίστοιχα στην χαμηλή τάση, το κόστος κατασκευής ενός χιλιομέτρου στο εναέριο δίκτυο κινείται στα 25.000 ευρώ. Αν αυτό υπογειοποιηθεί, τότε η τιμή εκτοξεύεται στα 70.000 ευρώ.

Τι σημαίνουν όλα τα παραπάνω; Ότι αν αφαιρέσουμε από τα 240.000 χλμ του ΔΕΔΔΗΕ, το περίπου 10% των δικτύων που είναι ήδη υπόγεια, τότε απομένουν 216.000 χλμ. Αν κανείς πολλαπλασίαζε τα 216.000 χλμ με ένα μέσο κόστος 85.000 ευρώ/ χλμ, με βάση την αναλογία των γραμμών μέσης και χαμηλής τάσης, τότε θα προέκυπτε ότι πανελλαδικά η υπογειοποίηση θα κόστιζε 18,3 δισ ευρώ.

Σε αυτή την εντελώς υποθετική άσκηση, τμήμα των κεφαλαίων θα μπορούσε να προέλθει από ευρωπαϊκά προγράμματα, ωστόσο το μόνο βέβαιο είναι ότι το μεγαλύτερο μέρος του κόστους θα έπρεπε να μετακυλιστεί στους καταναλωτές. Διαιρώντας τα 18 δισ. ευρώ με τα περίπου 7 εκατομμύρια ρολόγια της χώρας, προκύπτει στη δεκαετία ένα κόστος γύρω στα 2.600 ευρώ ανά πελάτη ή 260 ευρώ το χρόνο. Αν κατανεμηθεί το ποσό αυτό στους έξι διμηνιαίους λογαριασμούς ρεύματος, αναλογούν επιπλέον 40-45 ευρώ ανά λογαριασμό. Στην πράξη αυτό θα σήμαινε μια επιβάρυνση της τάξεως του 30% για κάθε καταναλωτή, δεδομένου ότι ο μέσος λογαριασμός σήμερα κινείται στα επίπεδα των 150 ευρώ το δίμηνο.

26 Απριλίου 2021

energypress