Γ. Τσιπουρίδης: Η ενεργειακή μετάβαση μπορεί να περιμένει(;)

30 03 2018 | 12:56Γιάννης Τσιπουρίδης

Πραγματοποιήθηκε πρόσφατα στην Αθήνα ένα σημαντικό διεθνές ενεργειακό συνέδριο. Αν κάνετε τον κόπο και αναζητήσετε τους τίτλους των ειδησεογραφικών ρεπορτάζ που βγήκαν από το συνέδριο αυτό, θα νομίζετε ότι είστε μερικές δεκαετίες πίσω.

Όλες οι αναφορές αφορούν σε υδρογονάνθρακες και στις στρατηγικές κινήσεις για το μέλλον τους.

Και η κλιματική αλλαγή;

Η στρατηγική ανάγκη ανάπτυξης Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας;

Πότε θα τα συζητήσουμε αυτά;

Όταν θα έχει ανέβει η στάθμη της θάλασσας και τα συνέδρια θα γίνονται σε πλοία;

Μήπως οι δικοί μας υδρογονάνθρακες δεν θα συμβάλουν στην κλιματική αλλαγή;

Ή μήπως η ευφορία των ΔΙΚΩΝ ΜΑΣ υδρογονανθράκων αλλάζει τα κλιματικά δεδομένα;

Μα και οι Ανανεώσιμες δικές μας είναι. Και έχουμε από όλες και σε αφθονία.

Πότε πρέπει να γίνει ένα ενεργειακό συνέδριο το οποίο θα αναφέρεται στην τραγική πραγματικότητα της κλιματικής αλλαγής και θα αντιμετωπίζει την ενεργειακή μετάβαση στην καθαρή ενέργεια ως πρώτης στρατηγικής προτεραιότητας θέμα κι όχι σαν ένα θέμα για μια συνεδρία στο τέλος της ημέρας;

Φυσικά το πρόβλημα δεν είναι του συνεδρίου, το οποίο είναι από τα καλύτερα που οργανώνονται εδώ.

Την ατζέντα την καθορίζει η κυβέρνηση ή τουλάχιστον θα έπρεπε να την καθορίζει.

Το ερώτημα λοιπόν, είναι τι κάνει η εκλεγμένη κυβέρνηση του τόπου, η οποία πρέπει να σχεδιάζει για το μέλλον και να φροντίζει για το καλό του λαού, τον οποίο εκπροσωπεί;

Παρακολουθεί η κυβέρνηση την εξέλιξη των κλιματικών δεικτών;

Όταν κάνει δηλώσεις για Ανανεώσιμες εννοεί κάτι από αυτά που υπόσχεται;

Γιατί τα δεδομένα δεν θα μπορούσαν να είναι χειρότερα, αν και με την (συλλογική) αδιαφορία μας θα γίνουν σίγουρα.

Αντιγράφω από την ιστοσελίδα της NASA ( GLOBAL CLIMATE CHANGE – VITAL SIGNS OF THE PLANET) τα πρόσφατα στοιχεία των κλιματικών δεικτών:

Η συγκέντρωση του διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα είναι η υψηλότερη των τελευταίων 650.000 ετών και βρίσκεται στα 407.62 ppm (μέρη ανά εκατομμύριο)! (θυμίζω πως πριν από μια δεκαετία στόχος μας ήταν η συγκέντρωση του διοξειδίου του άνθρακα να ΜΗΝ ξεπεράσει το 400 ppm.
Η μέση παγκόσμια θερμοκρασία έχει ανέβει κατά 1,8^οF (1,0^οC), ενώ τα 17 από τα 18 πιο θερμά έτη τα βρίσκεις μετά το 2001.
Η παγοκάλυψη στην Αρκτική μειώνεται κατά 13,2% κάθε δεκαετία, ενώ το 2012 είχε καταγραφεί ιστορικό ελάχιστο
Συνολικά κάθε έτος από τους δύο πόλους χάνονται 286 γιγατόνοι πάγου
Η στάθμη της θάλασσας ανεβαίνει κατά 3,2 χιλιοστά κατ’ έτος, ενώ έχει ανέβει συνολικά κατά 17,8 εκατοστά τα τελευταία 100 χρόνια.

Είναι αρκετά αυτά για τους κυβερνώντες για να αλλάξει η ατζέντα της συζήτησης;

Εκτός κι αν τα αμφισβητούν.

Εκτός κι αν βρίσκουν ότι συμφωνούν με τον Ντόναλντ.

Από τη μια έχεις την συντριπτική πλειοψηφία των σχετικών επιστημόνων και των επιστημονικών φορέων και από την άλλη τον Ντόναλντ και την παρέα του.

Σε αυτήν την σκληρή διαμάχη μεταξύ επιστημόνων από τη μια και αρνητών της κλιματικής αλλαγής από την άλλη, η παρακάτω γελοιογραφία δίνει για μένα την καλύτερη απάντηση.

Όπως όλοι οι έξυπνοι γελοιογράφοι, ο ευφυέστατος Joel Pett | USA Today με μια εικόνα απαντά στη διαμάχη και με όλο τον σεβασμό θα προσπαθήσω να τον ερμηνεύσω ή τουλάχιστον να μεταφέρω τι εισπράττω εγώ από την εικόνα αυτή.

Η κλιματική αλλαγή δεν είναι ένα μεμονωμένο γεγονός, όσο και καθοριστικά τεράστιες να είναι οι επιπτώσεις της.

Η κλιματική αλλαγή είναι αποτέλεσμα των εντυπωσιακών «προσπαθειών» μιας κοινωνίας επί πολλές δεκαετίες να ζήσει πάνω και πέρα από τις δυνατότητες του περιβάλλοντος της.

Έχουμε καταστρέψει ότι νοείται ως περιβάλλον, ως σπίτι μας και μαζί με όλα τα άλλα δεινά, έχουμε προκαλέσει και την κλιματική αλλαγή.

Είναι τμήμα της τέλειας κρίσης που χτίσαμε γύρω μας.

Καταφέραμε μέσα σε 2 αιώνες, να καταστρέψουμε το περιβάλλον του πλανήτη που μας φιλοξενεί εδώ και εκατομμύρια χρόνια.

Με βασική αρχή το «καταναλώνω, άρα υπάρχω», εξελιγμένο όπλο τα «προϊόντα μιας χρήσης» και βασική αξία «εγώ να είμαι καλά και οι μελλοντικές γενιές (τα παιδιά και εγγόνια μου) ας κόψουν το λαιμό τους», οδηγήσαμε τον πλανήτη πέρα από τα όρια του.

Μόνο που δεν μπορείς να αγνοείς τους κανόνες της επιστήμης ατιμώρητη κι έτσι είμαστε πολύ κοντά στο να επιβεβαιώσουμε με τον πιο σκληρό τρόπο, ότι το «έγκλημα και τιμωρία» ισχύει.

Δεν θα έπρεπε να φτάναμε στο και 5 για να αντιδράσουμε

Αν ήμασταν μια άλλη κοινωνία.

Δεν είμαστε όμως.

Και σε αυτήν την ύστατη στιγμή που γίνεται μια προσπάθεια «να σώσουμε ότι σώζεται» τα γνωστά «συμφέροντα», μιας αυτοκρατορίας που θίγεται, όχι από την καταστροφή που έρχεται, αλλά από την αλλαγή του ενεργειακού status quo, προσπαθεί να αποδείξει, ότι όλα αυτά είναι παραμύθια και ότι δεν υπάρχει κλιματική αλλαγή.

Μα και έτσι να ήταν και να μην υπήρχε κλιματική αλλαγή, και πάλι θα έπρεπε να πραγματοποιήσουμε τις αλλαγές αυτές, γιατί πραγματικά οδηγούν σε ένα βιώσιμο πλανήτη. Αυτό δεν θα έπρεπε να θέλουμε; Αυτή δεν θα έπρεπε να ήταν η κορυφαία επιδίωξη μας ως ανθρωπότητα;

Θα έπρεπε να είχαμε επιδιώξει όλα όσα αναφέρονται στην οθόνη πίσω από τον ομιλητή στη Διάσκεψη για το Κλίμα στη γελοιογραφία: