New York Times: Η Γη φλέγεται.

Ο κόσμος φαίνεται να φλέγεται ξανά, όπως και πέρυσι, όταν καταστροφικές και θανατηφόρες πυρκαγιές τεραστίων διαστάσεων έκαψαν την Καλιφόρνια, τη Χιλή, την Αργεντινή, τη Βρετανική Κολούμπια, την Πορτογαλία και άλλες χώρες σε όλο τον κόσμο.

Οι εκτεταμένες πυρκαγιές και φέτος έχουν αυξήσει τις ανησυχίες ότι έχουμε μπει σε ένα παγκόσμιο κύκλο πύρινης θύελλας που είναι επίμονη και καταστροφική.

Οι πυρκαγιές είναι ακόμη πιο εκτεταμένες το 2018 στην Κεντρική και Βόρεια Ευρώπη από ό, τι πέρυσι, όπως στο Ηνωμένο Βασίλειο, στη Σουηδία, στη Δανία, στην Εσθονία, στη Φινλανδία, στη Λετονία, στη Μάλτα, στις Κάτω Χώρες, στην Πολωνία και στη Γερμανία.

Στην Ελλάδα, ανατολικά της Αθήνας, σκοτώθηκαν περίπου 90 άνθρωποι. (Πέρυσι, στην Πορτογαλία, περισσότεροι από 100 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους σε πυρκαγιές, συμπεριλαμβανομένων τουλάχιστον 30 ατόμων που παγιδεύτηκαν στα αυτοκίνητά τους όταν οι φλόγες εγκλώβισαν ένα δρόμο).

Ήδη η Καλιφόρνια έσπασε κατά πολύ το περσινό ρεκόρ της, με 14 μεγάλες πυρκαγιές να έχουν κάνει 750.000 στρέμματα στάχτη, να έχουν κάψει πάνω από 1.000 σπίτια και επιχειρήσεις και με πολλούς θανάτους.

Την Τρίτη, η ιδιαίτερα πολύπλοκη πυρκαγιά του Mendocino έγινε η μεγαλύτερη πυρκαγιά στην ιστορία.

Και δεν έχουμε φτάσει ακόμα στην κορύφωση της περιόδου των πυρκαγιών.

Οι πυρκαγιές πρέπει να είναι ο μεγαλύτερος παράγοντας αποψίλωσης παγκοσμίως.

Η καταστροφή των φυσικών οικότοπων, η καταστροφή των κατοικιών και κοινοτήτων, η αναγκαστική μετοίκηση μεγάλου αριθμού ανθρώπων, η διακοπή του εμπορίου και η απορρόφηση κρατικών πόρων, καταγράφηκαν το 2017 σε κλίμακες που δεν είχαμε ξαναζήσει.

Για τις Ηνωμένες Πολιτείες στο σύνολό τους, το περασμένο έτος ήταν το δεύτερο χειρότερο για πυρκαγιές για πάνω από 60 χρόνια, με 10 εκατομμύρια στρέμματα καμένα, μέγεθος που το υπερβαίνει το έτος 2015, με περίπου 10,1 εκατομμύρια στρέμματα να γίνονται τότε στάχτη.

Όσο για το τρέχον έτος, η πρόγνωση δεν είναι καλή.

Το Εθνικό Κέντρο Πυρκαγιών (National Interagency Fire Center) προέβλεψε πρόσφατα ότι ο Αύγουστος «θα είναι ένας πολύ δραστήριος μήνας» με «πάνω από το κανονικό» σημαντικό δυναμικό για πυρκαγιές σε τμήματα του Βορειοδυτικού Ειρηνικού, των Βόρειων Rockies, της Βόρειας Great Basin και της Καλιφόρνιας.

Αν και φυσικά επικεντρωνόμαστε στην άμεση απώλεια ζωών, η εικόνα της συνολικής καταστροφής δεν είναι τόσο άμεσα φανερή.

Πρόσφατη επιδημιολογική έρευνα μετά τις τεράστιες πυρκαγιές στην Ινδονησία τα τελευταία χρόνια, υποδηλώνει ότι η πνευμονοπάθεια από την εισπνοή καπνού και σωματιδίων μπορεί να προκάλεσε πάνω από 100.000 επιπλέον πρόωρους θανάτους σε όλη την Ινδονησία, τη Μαλαισία και τη Σιγκαπούρη.

Επίσης αναδύεται μια επικίνδυνη, μεγάλης κλίμακας ανατροφοδοτούμενη διαδικασία που ενισχύει τις πυρκαγιές.

Τα δάση, οι θάμνοι και τα λιβάδια περιέχουν μεγάλο μέρος του άνθρακα της Γης. Όταν καίγονται, απελευθερώνεται περισσότερο διοξείδιο του άνθρακα, αυξάνοντας τις συγκεντρώσεις στην ατμόσφαιρα και προκαλώντας αύξηση της θερμοκρασίας της επιφάνειας της γης και της θάλασσας. Αυτή η αύξηση της θερμοκρασίας αυξάνει την πιθανότητα ακόμη πιο εκτεταμένων και έντονων πυρκαγιών, επιδεινώνει τον καιρό και τα ακραία καιρικά φαινόμενα και αυξάνει τη στάθμη της θάλασσας, φαινόμενα που αρχίζουμε τώρα να βιώνουμε.

Αυτό που ήταν ιδιαίτερα ανησυχητικό τα τελευταία χρόνια είναι ότι τα μεγαλύτερα δάση του κόσμου, όπως τα η τάιγκα(taiga) της Ρωσίας και τα ξαδέλφια τους, τα δάση boreal, που πλαισιώνουν τον Αρκτικό Κύκλο και αποθηκεύουν μεγάλο μέρος του παγκόσμιου άνθρακα, επλήγησαν από πυρκαγιές με ρυθμό και κλίμακα που δεν παρατηρήθηκε τουλάχιστον σε 10.000 χρόνια, σύμφωνα με τα ιστορικά (paleoecological) αρχεία.

Η εκρηκτική αύξηση των πυρκαγιών έχει συμβεί για δύο κύριους, αλληλένδετους λόγους: κλιματική αλλαγή και ανθρώπινη συμπεριφορά.

Καθώς η θερμοκρασία της επιφάνειας της γης αυξάνεται, παρατηρείται γενική αύξηση της θερμοκρασίας σε όλες τις εποχές, με έντονες περιόδους ζέστης κατά τη διάρκεια των θερμότερων εποχών του χρόνου, με μεγαλύτερα διαστήματα χωρίς βροχή και έντονες μειώσεις της σχετικής υγρασίας. Τα θερμότερα κύματα καύσωνα και οι ξηρασίες προκαλούν ξήρανση της βλάστησης και μετατροπή της σε καύσιμη ύλη, κι έτσι μικρές φωτιές γίνονται εκτεταμένες καταστροφικές πυρκαγιές.

Πετώντας ένα τσιγάρο από το παράθυρο ενός αυτοκινήτου ή αφήνοντας αναμμένη μια φωτιά στην κατασκήνωση μπορεί να καταλήξει να εξαφανίσει εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα μέσα σε λίγες εβδομάδες.

Η έρευνα για τις πυρκαγιές στις Ηνωμένες Πολιτείες τα τελευταία 20 χρόνια διαπίστωσε ότι το 84% των πυρκαγιών ξεκίνησε από τους ανθρώπους, οι οποίες ήταν υπεύθυνες για την καταστροφή του 44% των δασικών εκτάσεων.

Επιπλέον, όταν δεν πραγματοποιείται ελεγχόμενη καύση για την εξάλειψη εύφλεκτων ξεραμένων χόρτων και ξύλων που βρίσκονται στο έδαφος των δασών, τα δάση αυτά γίνονται ώριμα για έντονες πυρκαγιές που είναι δύσκολο ή αδύνατο να ελεγχθούν.

Όπως είδαμε στις απροσδόκητες, καταστροφικές πυρκαγιές πέρυσι στο Gatlinburg, Tenn. και φέτος στη Σουηδία, που πλήττονται από ρεκόρ ζέστης και έντονη ξηρασία, οι πυρκαγιές δεν περιορίζονται πλέον σε περιοχές που συνήθως θεωρούνται επιρρεπείς σε τέτοια φαινόμενα.

Οι άνθρωποι και οι κοινότητες πρέπει να το αναγνωρίσουν αυτό και να προετοιμαστούν να αντιμετωπίζουν σοβαρές καταστάσεις κινδύνου πυρκαγιάς και να έχουν σχέδια εκ των προτέρων για την αντιμετώπιση καταστροφικών πυρκαγιών.

Η Αυστραλία έχει επιβάλει ειδικές κατασκευαστικές απαιτήσεις για τις περιοχές που είναι επιρρεπείς σε πυρκαγιές για να μετριάσουν τις ζημιές από τις πυρκαγιές.

Αλλά, με γνώμονα την αντιμετώπιση των πυρκαγιών, είναι πλέον απαραίτητο να ισχύσουν νέες πολιτικές, στην κατασκευή και την ανάπτυξη κοινοτήτων, παντού, όπου η πυρκαγιά είναι απειλή.

Η κλιματική αλλαγή έχει καταστήσει τις δασικές πυρκαγιές συλλογικά ένα από τα πιο καταστροφικά ακραία φυσικά γεγονότα που αντιμετωπίζουμε και αυτή η τάση είναι πιθανό να επιδεινωθεί τα επόμενα χρόνια.

Εκτός αν προχωρήσουμε σε προσεκτικές και μελετημένες ενέργειες, παρέχοντας εκπαίδευση και κίνητρα για προσαρμογή στις πυρκαγιές καθώς και επιβάλλοντας αυστηρότερους κανόνες για την πρόληψή τους, διακινδυνεύουμε πολύ περισσότερο από ό, τι συνειδητοποιούμε.

8 Αυγούστου 2018

Των

- Don J. Melnick καθηγητής βιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Κολούμπια (Columbia University),

- Mary C. Pearl βιολόγος και ο κοσμήτορας του κολλεγίου Macaulay Honors College του Πανεπιστημίου της Πόλης της Νέας Υόρκης (Macaulay Honors College at the City University of New York) και

- Mark A. Cochrane καθηγητής στο Κέντρο Περιβαλλοντικών Επιστημών του Πανεπιστημίου του Μέριλαντ(University of Maryland’s Center for Environmental Science)

Πηγή The New York Times / Opinion

Ακολουθήστε την ενότητα Opinion της New York Times στο Facebook και στο Twitter (@NYTopinion).

Φωτο A home burns as the River Fire moves through Lakeport, Calif.CreditJustin Sullivan/Getty Images